Serial, którego pilotażowy odcinek "Four O'Clock" nakręcił Alfred Hitchcock w najlepszym okresie swej twórczości. Nic dziwnego, że miał dobry start. Widziałem tylko "Four O'Clock", przyznać muszę to perełka.

Główny bohater podejrzewa swoją żonę o zdradę. Codziennie znajduje ślady bytności jakiegoś mężczyzny w domu, gdy jest w pracy. Wkrótce lokalizuje samochód parkujący przed mieszkaniem. Jasnym jest dla niego, że to jest właśnie kochanek. Cóż może zrobić nasz bohater? Tak się składa, że jest zawodowym zegarmistrzem, więc buduje bombę zegarową, którą zamierza wysadzić samochód intruza razem z nim w środku. Niestety, w momencie gdy aktywuje mechanizm do domu włamują się złodzieje, ogłuszają bohatera i wiążą nieopodal bomby. Pechowemu zegarmistrzowi pozostaje czekać zamkniętemu w piwnicy na tytułową godzinę czwartą, licząc że domownicy lub sąsiedzi znajdą go i odwiążą. Trwa wyścig z czasem.

W roli zegarmistrza świetny E.G. Marshall, w roli jednego z włamywaczy młody
Harry Dean Stanton, a w roli głównej mnóstwo napięcia przyprawionego twistami. Może wydawać się nierealne, że podczas czekania w piwnicy na rozwój wypadków potrafi zdarzyć się tak wiele, ale wszystko służy opowieści. A zwłaszcza zakończenie. Warto, zachęcam nie tylko hitchcockologów.

Co ciekawe tę opowieść zaadaptowano jeszcze raz w serialu "Alfred Hitchcock Presents" z 1986 roku, ale nie robiła już takiego wrażenia, wyraźnie brakowało ręki znakomitego reżysera, mimo niezłej (choć nieco zbyt obłąkanej) roli Kennetha McMillana.