Jedyny mój zarzut: TAJEMNICE PARYŻA nie są zbyt tajemnicze, gdyż z klimatu powieści niewiele się ostało. Ale to coś, z czym trzeba się liczyć przy ekranizacji "królowej powieści odcinkowej". Mroczna atmosfera paryska wyparowała, ale ostała się akcja. Mimo wszystko jest ciekawie.

Jean Marais wygląda doskonale jako elegancki markiz Rodolph, lecz większość czasu spędza jako robotnik, w zgrzebnym surducie. W tym przebraniu brata się z ludem, tłukąc na kwaśne jabłko jego ciemiężców (tak, więcej tu bijatyki niż pojedynków na szpady). Powieść Eugeniusza Sue określono kiedyś jako "fałszywy socjalizm", co znajduje potwierdzenie również w filmie. Dzielny Rodolph poprzestał bowiem na wyciągnięciu z biedy i uczynieniu hrabiną jednej słodkiej dzieweczki, zaś problemu wyzysku całej klasy robotniczej nie rozwiązał.

Czy ten fakt przeszkadza w dobrej zabawie? Absolutnie nie! Film cechuje się wartką akcją i ciekawie odmalowuje paryski półświatek XIX wieku. Dobrze więc, że ukazał się w Polsce, w kolekcji "płaszcza i szpady". Mam nadzieję, że znajdą się w niej inne filmy z Maraisem z tego okresu, np. KAPITAN FRACASSE, SERCE I SZPADA, LE MIRACLE DES LOUPS... To już klasyka historycznego kina przygodowego!