Z tym noże to rzeczywiście trochę strywializowali sprawę, bo widz nie wie, jakim cudem ten nóż znalazł się w plecach agentki. Podejrzewam jednak, że kiedyś, gdy ludzie oglądali film, efekt był tak zaskakujący, że nikt się nad tym nie zastanawiał. Masz jednak rację - trochę to przedobrzone. Mimo to bardzo lubię '39 kroków'. Kapitalne kino sensacyjne.

Ja też lubię, ale zdecydowanie traktuję ten film jako komedię z wątkiem sensacyjnym. A w komedii to wiadomo - wszystko ujdzie. No i oczywiście miarą dla niego są inne filmy Mistrza.

Bo wiele filmów Hitchcocka jest zrobiona z mocnym przymrużeniem oka. I być może to również ma wpływ na odbiór tych filmów po latach. Gdyby były zrobione całkiem poważnie, niewykluczone, że oglądanie ich nie byłoby aż tak przyjemne. Chociaż może się mylę.

"Bo wiele filmów Hitchcocka jest zrobiona z mocnym przymrużeniem oka"

No tak, ale tu Hitchcock już nie tylko przymrużył oko, ale dosłownie poleciał w stylu "zabili go i uciekł". Aż taka nonszalancja jednak Mistrzowi nie przystoi. Można tam było wymyślić coś lepszego.

Trzeba jednak pamiętać, że to był rok 1935! Kto wtedy takie filmy robił? Mam wrażenie, że on potem kręcił wiele razy filmy oparte na tym schemacie 'niewinnie oskarżony, ucieka przed policją, by udowodnić swoją niewinność i schwytać głównego opryszka'. Tylko w późniejszych filmach dopracowywał elementy tej układanki, jak choćby w 'Północ północny-zachód'.

Ale to właśnie te późniejsze filmy powinny wyznaczać standardy. Bo jeśli 39 kroków oceni się na 10, to ile dać Północy? 13? 14? A Zawrotowi głowy ile? 15? 20? :-)

Masz rację. Oczywiście trzeba też brać pod uwagę datę powstania filmu. Możliwości techniczne ówczesnego kina itd. Ale oczywiście takie 'Północ....' został dopracowany do perfekcji. Rzecz jasna i w tym filmie jest sporo nieprawdopodobieństw, ale z drugiej strony kino to rozrywka, a nie dokument. Trochę niedorzeczności musi być.

"Możliwości techniczne"

Ale technicznie film jest w porządku. Aktorstwo też jest w porządku. Tylko te niedoróbki w scenariuszu... Zgadzam się, że kino to rozrywka, ale skoro wiem, że Mistrz umiał lepiej, to grymaszę :-)

No ba, ja też uwielbiam takie rozważania :-)

Dlatego dziwię się ludziom którzy dają takim filmom dychę ... ale kazdy ocenia po swojemu :-) Ten film jest uroczy w swojej naiwności podobnie jak Starsza pani znika. Oba te filmy wg mnie jednak nie zasługują na oceny 10/10. Ale to tylko moje zdanie. Są lepsze filmy Hitchcocka. Co do wyżej wymienionych trzeba je traktowac z przymrużeniem oka wg mnie.

Ja to w ogóle nie oceniam, bo to zawracanie głowy. Jedno treściwe zdanie o filmie jest lepszą rekomendacją (albo anty-rekomendacją) niż cyferka.

Oczywiście cyferki/gwiazdki nie są w pełni odzwierciedleniem naszych emocji po filmie itd. Ale skala od 1 do 10 jest dośc pojemna, szkoda tylko że nie można dawac ocen 5,5 czy 8,6 itd.

" A w komedii to wiadomo - wszystko ujdzie."

No właśnie. A ten film to akurat ZAMIERZONA komedia. Przecież nie brak tu humoru. Znacznie bardziej raziły mnie głupoty w powarznych filmach Hitchcocka, jak np. scena z karuzelą w "Nieznajomych z pociągu".

"Aż taka nonszalancja jednak Mistrzowi nie przystoi"

Myślę, że wówczas nie był jeszczem mistrzem, przecież wszystkie orbazy, za które został okrzyknięty mistrzem thrillerów powstały po "39 krokach". Był młody, to się bawił :)

Niedawno dowiedziałem się, że Brytyjczycy uważają ten film za jeden z najbardziej "brytyjskich filmów". Filmy nie musiały być koniecznie brytyjskiej produkcji (czyli amerykańskie filmy Hitcha też się mogły teoretycznie załapać)

Voters were asked to choose up to 100 films that were 'culturally British'.

http://en.wikipedia.org/wiki/BFI_Top_100_British_films

Dlatego też dziwi mnie, że ten film spotyka się niemal z samymi zachwytami. Oglądało mi się go przyjemnie, ale jednak scenariusz uważam za bardzo słaby.

Trochę się poprawia, jeśli od początku potraktować ten film jako komedię, a nie "thriller". Komedia nie musi być specjalnie logiczna. Ja niestety zawierzyłem temu, co napisali na Filmwebie.

Pisząc w 2015 roku o filmie z 1935 to można się nawytrząsać. Tylko po co? W tamtych czasach ten film zapierał dech. Tak jak nam kiedyś telewizor, czarno - biały, czy telefon komórkowy, który miał baterię w walizce. Teraz możemy się czepiać, ironizować, mówić, że słabe, bo mamy doświadczenia i wiedzę.
Jak na tamte czasy, to film uważam za całkiem dobry.

Ocenianie z perspektywy tamtych czasów ma w sobie coś z abstrakcji

Twierdzisz, że w 1935 roku nie można było nakręcić filmu z logicznym scenariuszem? Co ma do tego telewizor czy telefon komórkowy?

Jasne, że można było. Ale wydaje mi się, że kino się zmienia, rozwija i jednak czas ma na to wpływ. Kieeeeedyś jak na ekranie ludzie widzieli godzillę to kobiety mdlały, dzieci płakały i scenariusze też były nieco inne ...
Przykład telefonu i telewizora miał tylko pokazać, że więcej wymagamy i inaczej odbieramy mając większą wiedzę, doświadczenie. Widzieliśmy masę filmów ze scenariuszami o wiele lepszymi dlatego ten uznajemy za słabszy. To tak jak teraz, kiedy telefony robią już wszystko możemy szukać niedociągnięć w telefonach, które TYLKO dzwoniły. To miałam na myśli.

Ten przykład raczej idealnie ilustruje , że nie kino się zmieniało a sami widzowie dla których pierwsze filmowe projekcje były czymś nowym , niepojętym a obecnie kinematografia w kulturze ma niemal równe miejsce z literaturą i muzyką i jest czymś powszechnym.

Jasne, że widzowie się zmienili, ale jest to też chyba zależne od tego, co dostają, prawda? Kino też się zmienia, bo "wymagania" ludzi rosną. Jedno jest zależne od drugiego.

Nie łączyłbym akurat przekształcania kina z wymaganiami widzów , bo nie widzowie kręcą filmy a reżyserzy i kręcą nie to co ludzie chcą tylko to co im akurat pasuje. Chociaż z drugiej strony , gdyby widzowie nie chcieli filmów opartych jedynie na efektach specjalnych to takie filmy nie górowałyby na szczycie box office-u. Kino już dawno osiągnęło szczyt i nie może się już dalej rozwijać , tylko co najwyżej staczać.

Cały świat dostosowuje się do klientów ... w każdym względzie :) Wydaje mi się, że kino w bardzo dużym stopniu również. Ale to tylko moje, subiektywne, zdanie :)

Hitchcock się takimi drobnostkami jak prawdopodobieństwo nie przejmował :) Wszak dla niego "kino to nie kawałki życia, a kawałki tortu"...

Ale zgodzisz się, że to komedia kryminalna, bo na film serio to jednak tego tortu trochę za wiele.

Tak. Jest tu sporo angielskiego, czyli najlepszego na świecie, humoru.

dla mnie też.

Mnie zastanawiało dlaczego główny bohater chodził cały czas w płaszczu po mieszkaniu? Nawet rybę w nim smażył, a później jadł. Jak rano obudziła go ta pani z nożem w plecach, to tylko czekałem, aż wstanie, żeby zobaczyć, czy zdjął płaszcz. Drugą rzeczą, na którą zwróciłem uwagę, to petowanie w kuchni na ziemię (przed smażeniem ryby). Może kiedyś inne zwyczaje były.

Przecież to rok 1935. Inna epoka, inna technika, inne standardy robienia filmów i opowiadania historii, inne oczekiwania publiki w kinie. Kino ewoluuje i trudno przykładać do filmów sprzed 80 czy 90 lat dzisiejszą miarę.